Topic: OUTROS
¡Mudámonos a Blogger! Que Polo menos acepta galego con ñ, e tiles nas maiúsculas.
Este é o novo enderezo:
http://sinestesiaelfica.blogspot.com/
Deica
Comentado por [entebras]
at 13:28 MEST
| « | August 2020 | » | ||||
 |
||||||
| S | M | T | W | T | F | S |
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |||||
¡Mudámonos a Blogger! Que Polo menos acepta galego con ñ, e tiles nas maiúsculas.
Este é o novo enderezo:
http://sinestesiaelfica.blogspot.com/
Deica
Momento bestia: Cando Snake se refuxia na tenda "Chock Full of Nuts", a unha moza que fala con el atácana os famentos que viven nos sumidoiros. Xorden do chan, Carpenter tivo que ver moitas pelis de zombies para crear esta escea.
d'ohNON, NON É A PELI
Se remata a miña paga do paro. E os traballos nos que estiven (deseñador gráfico, ilustrador/coloreador) escasean, pola crise e sobor de todo nunha cidade pequena como a miña. O outro día atopei nunha parede un bo resumo da miña situación laboral (foi case un WTF). Aquí está.
En fin, mentres remato un cómic ambientado na Guerra Civil Española (moi traballoso a nivel de documentación) e participo nalgún concurso de cando en vez, vexo a sombra do pesimismo entrando polo meu cuarto (fundido a negro) ...
a-okXESUCRISTO SUPERSTAR (JESUS CHRIST SUPERSTAR - 1973)
Os soldados románs (que na película se refiren a eles como Forzas de Ocupación) son actores mal vestidos, levan camisetas de tiras e tamén cascos antigos (a ambientación parece máis a dun happening ou dunha obra de arte na rúa). Os de a pé levan UCI´s (as armas da Mafia contemporánea), tamén hai algunha secuencia con tanques que facilitou o Exército de Israel, e cazas (o cal quedou que nin pintado, posto que era armamento case idéntico ós dos EEUU). No contexto se confunde o contemporáneo e o pasado, ata tal punto que a Relixión ou a Política trascenden. O medo a un conflicto bélico, os abusos ós pobos, os "falsos" salvadores, os cartos "aquí e agora" como forza destructora de ideoloxías... temas debatidos ata hoxe en día.
En xeral, tódolos protagonistas, incluíndo a Xesús e a María Magdalena, destacan por riba de todo pola súa calidade como melodistas, alcanzando o paroxismo con Cristo no Xuízo e o rito case tribal cando Xudas amosa as Tentacións. Cando cantan as Autoridades Xudeas (os Colaboracionistas), lembreime das grandes óperas clásicas. Fotografía axustada ó relato (paraxes naturais e unhas cantas columnas antigas), cun par de panorámicas resultonas, e cortes entre tomas un pouco abruptos. Nunha das esceas finais da película, trala morte de Xesucristo os Discípulos fan un número con baile e canto, algo tan trasnoitado, tan fóra do noso contexto que é imposible non renderse cun sorriso. A estética pseudoespacial dos traxes, a voz negra do Solista (tan arrancada, tan ó estilo James Brown), e sobor de todo, o contido das letras ("Non me malinterpretes, só quero saber, ¿estaba Buda ó teu carón? ¿Mahoma foi á montaña ou soamente foi un engano? Non me malinterpretes, só quero saber").
O contraste queda patente, e aínda que visualmente desfasado, é interesante.
Como derradeiro colofón, os actores hippies se meten nunha caravana (agora xa sen a súa caracterización), excepto o que interpreta a Xesús (que non aparece, agora supostamente... morto (de novo a 4ª parede) mesturando realidade e ficción, amosando honestidade, deixando patente a falsedade da interpretación; avanzando a secuencia cun viaxe que comeza, enlazando co "On the Road" de Kerouac, a beat generation. Horterismo flower power, recreacións do Evanxeo sen lobbys presionando, e calidade vocal no reparto. É unha película con moitos significados cando se coñece o contexto. Para os que nos interesa esa época, interesante por orixinal (ou rarísima); e para os que formaron parte daqueles movementos sociais (¿alguén lembra xa o Padre Llanos, as loitas en Vallecas?), nostalxia. Da boa.
Curiosidade: Un dos protagonistas de Xesucristo Superstar, probou sorte anos despois como actor porno (?).
Momento bestia: Cando Xesús visita a Herodes, o panzudo oligarca local, éste monta un número musical delirante, tan divertido como carente de sentido. Unha metáfora de hedonismo funky, no que comeza adorando a Cristo para logo burlarse del. Inclúe moza con gafas en forma de estrelas, a última moda.
Referencias: Detrás de todo esto está Norman Jewison, director de series de TV nos 50 que despois de este exitazo fixo unha metáfora futurista da violencia competitiva (tamén atrapada por unha subcultura dos 70, os patíns), Rollerball. En ámbolos dous filmes hai unha crítica feroz contra as sociedades de consumo máis avanzadas.
a-okA EVOLUCIÓN DOS HEROES (1ª parte)
O concepto do Heroe no Arte (e presente dende os tempos máis remotos no subconsciente colectivo) como defensor dos valores maioritarios das sociedades organizadas evolucionou con ese valores en sí mesmos. Os Heroes máis "antigos" son líderes, señores da guerra e superiores físicamente. As herdanzas exipcia, romana, a cultura chinesa e as representacións tribais americanas e africanas dan boa mostra diso. Os temas épicos tan usados pola simboloxía relixiosa cristiá, e, en menor medida, a hebraica (debido ó seu concepto divino máis abstracto), tamén contribuíron a expandí-los desencontros polarizados entre o Ben e o Mal. Esta visión moral, ficticia ou non, arraigouse con profundidade a nivel occidental, no continente europeo, discurrindo parello ós fenómenos invasores dos antigos Imperios Feudais e os Coloniais posteriores.
Non así en Asia, onde a filosofía de corte dominante tenta explicá-lo Universo mediante a necesidade da complementariedade de dous extremos, incidindo no enraizamento do conflicto persoal interno. A isto tamén afecta a visión do individuo; onde en Oriente non é máis que unha prescindible peza. En xeral, o Heroe occidental clásico (anterior á época contemporánea) ten un deber e sacrifica a paz ou o sosego (mental ou social) en aras do fin desexado. A virtude dun idealismo puro e "redentor" (neste caso relacionado co Mesianismo presente na relixión. A partires do Romanticismo, isto se cuestiona incluso amosando o acto do suicidio por parte do protagonista (e resaltando, como consecuencia, as interaccións amorosas).
Nas obras asiáticas (ata ben entrado o século XX, só que amosado con outros parámetros menos universalistas), a loita é máis de carácter mental, os bandos son sempre máis sutís (abondan os "malos bos") e as personaxes son, incluso, cambiantes. Teñen máis relación coas nosas fábulas que co poemario medieval bélico. Hai un ton de armonía, as desigualdades e inxustizas dominantes non son tan complexas, senón os conflictos en sí mesmos.
Coa aparición das Revolución Ilustradas e a implantación do Estados Liberais os Heroes adquiren un novo matiz: o social. No período comprendido entre o s.XIX e a 2ª Guerra Mundial (a derradeira gran confrontación de política idealista) a temática heroica toma un novo pulo xeracional, só derrubado posteriormente na década dos 60 e 70 do mésmo século.Os chamados "Heroes da Paz" apoian causas cheas de paixón doctrinal, como as Revolucións nacionalistas de Grecia, Irlanda, Italia. A posterior Revolución Sovietica imprime a vontade da existencia dunha nova utopía funcional, impulsado en parte polo propio réxime (a incentivación da arte ó servicio da Propaganda). Potencias económicas como Reino Unido, Franza e EE.UU. farían o mesmo co seu patriotismo "constitucional". En España, o cartelismo presente no conflicto fratricida, con tódalas súas implicacións contradictorias, revelaría os perfís heroicos do drama.
Mentres tanto, as potencias feixistas presentarán grandes estructuras arquitectónicas e no caso de Alemaña, homes que evocan a Titáns uniformizados e homoxéneos, se realzarán valores como a Forza, a Xuventude, as Élites. O réxime propulsado por Mussolini, á súa vez, viraría a mirada do país a tempos pasados, ós Centurións.En Asia, o Modernismo e a Rev. Industrial son puntos en común con Occidente (polo menos, na primeira potencia, Xapón). Nos tempos de corrupción pública xeneralizada e reforma das estructuras políticas, (no período Meiji, por exemplo) as novelas centran o protagonismo na figura dos Samurai, nobres deslocados e obrigados a deixar de exercé-la súa obriga mlitar baseada no Bushido ou código de honor. Este rol, a diferencia dos cabaleiros medievais europeos, se manterá aínda ata os nosos días; en grande parte debido a que o Samurai (case) nunca é un ser integrado nun exército, senón alguén solitario e que sacrificará a súa socialidade por valores universais.
Trala 2ª Guerra Mundial, tres son os camiños xeralistas na existencia dos Heroes a nivel artístico:
- Europa, trala devastación física e a lenta recuperación económica e ideolóxica, presenta o xurdimento das obras de corte tráxico/costumista. O neorrealismo da Europa Mediterránea, desmitificador e sempre dominado pola presencia da Miseria abranguendo tódolos estamentos e fronteiras, deixa pouco ou ningún espacio ó sentimento épico ou idealista. Estos factores serán observados polos creadores da posterior figura do Antiheroe, aínda non presente.
- EEUU, que tras sumerxí-lo mundo na maior crise planetaria da Historia, é a única potencia que sae victoriosa sen ningunha parte do seu territorio destruída, e coa boa marcha da súa economía, eríxese como "conductor do mundo" (xunto coa Unión Soviética). Ese optimismo total alimenta o concepto do Heroe cuase perfecto a nivel ideolóxico, aínda que con rasgos humáns. Impúlsanse os temas históricos no cine, nos cómics e nas novelas. A temática relixiosa, con postas en escea grandiosas e monumentais (metáforas humanistas); as películas bélicas, destinadas a ensalzá-los acontecementos recentes e da época (dada a continua tradición bélica, e polo momento, puramente propagandistas); e o Western, que explica a Historia do país dende unha perspectiva sesgada (case senmpre a loita dun ou duns poucos contra os salvaxes nativos). Neste derradeiro aspecto podemos resaltá-la cinematografía de John Ford, quen, a pesares de contribuír en gran parte á linguaxe do cinema, non dubidou en voltar outra vez á eterna dicotomía Ben/Mal, apelando a criterios étnicos ou culturais. Nos conservadores 50 e ata incluso ben entrados os 60, este derradeiro xénero, xunto co bélico, contaría con numerosas produccións de todo tipo, expandindo o mito do eterno Pathfinder (explorador), relacionado coa figura tamén saxona do colonizador británico. Tamén abondan as produccións baratas de ciencia-ficción e terror, amplamente controladas polo Goberno. Son as primeiras películas nas que as mulleres son coprotagonistas.- Xapón, que trala humillación da destrucción do seu réxime feudal (coa terrible bomba atómica) recibe a reconstrucción "americana", depositando tódolos seus esforzos na tecnoloxía. Se fraguan aquí os novos clásicos da arte heroica xaponesa:
O cine, incidindo na temática do Samurai, persoalista e solitario (en moitas ocasións, historias intimistas coa utilización do tempo dunha maneira similar ós neorrealistas); os mangas, liderados case en solitario por Osamu Tezuka, poñendo as bases de eclosión mediático-artístico de producción nacional. As historias de mechas ("mechanoids") ou superrobots heroicos, nas que a tecnoloxía desmesurada é unha arma de dobre filo: garantía de progreso e avance (reflectido no milagre económico xaponés); e garantía á súa vez de destrucción en masa (Hiroshima e a Guerra Fría), tan presente na 2ª metade do século. Tamén hai historias de robots semihumáns, nas que a hibridez da súa natureza sempre os condea: a parte humana sempre de carácter negativo, fronte á súa metade cibernética (na época, "mecánica"), boa, pura e desexosa de inocencia. Obviando as partes máis imaxinativas, hai unha crítica antropolóxica nas mellores creacións de este tipo.
Incluso as ideas que se esbozarían posteriormente nos activismos mundiais (convivencia coa Natureza, a necesidade dun rol feminino para a existencia do Heroe masculino, a derivación de réximes utópicos en autoritarios) xa se bosquexaban nesta época na ciencia ficción estadounidense e nas obras xaponesas.
Isto é todo de momento. Cando complete a 2ª parte, poñerei enseguida un link
Newer | Latest | Older
